Verrasing!

Jaaa! Vandaag was het eindelijk zo ver, we gingen alle spullen naar het weeshuis brengen! Kinderen blij maken!
Maar eerst, voordat het zover was moetsen we alle fotolijstjes afmaken. omdat we geen tijd meer hadden om de kinderen de lijstjes te laten versieren moesten we het zelf doen. Dus na het ontbijt stonden we weer (net zoals gisteren) met z'n alle te knutselen! De lijstjes moesten dus nog versierd worden maar de foto's moesten er ook nog ingeplakt worden, en dat allemaal voor de lunch! We moesten ook voor de lunch onze presentatie doen. Het was een leuke presentatie met een leuk filmpje, het ging gelukkig ook nog best wel goed!
Na de lunch zouden we (ja, vandaag wel :P) naar het weeshuis gaan om de lijstjes op te hangen en de muren te schilderen! We hebben ons best gedaan maar we hebben de lijstjes voor de lunch net niet afgekregen. Maar, het duurde nogal lang voordat Mr Vargees (die met ons zou meegaan) klaar was met lunchen, we hadden na de lunch dus nog even de tijd. Gelukkig waren we nu wel optijd klaar en konden we vertrekken naar het weeshuis, , met alle spullen: dekens, speelgoed, tandenbortels, tandpasta, verf en natuurlijk de fotolijstjes!
Toen we daar aankwamen met al onze spullen keken de begeleiders al heel blij, nu de kinderen nog! Het zou nog even duren voordat de kinderen terug van school kwamen, we hadden dus de tijd om alles klaar te maken. We zijn meteen begonnen, een paar met de fotolijstjes ophangen en een paar met het schilderen (en eerst tekenen van de tekeningen). Ik heb geholpen met het ophangen van de lijstjes, toen we klaar waren was ook de tekening af en konden we gaan beginnen met schilderen.
Iedereen was druk aan het schilderen toen we buiten in een keer mensen Nederlands hoorden praten. Wij allemaal goed luisteren of we dat wel goed hoorden, maar het was echt zo! Huh hoe kan dat nou? Iedereen keek om en toen kwam John (leraar die met ons rondreis gaat maken) binnen lopen! Wel erg toevallig want we hadden er vanmorgen nog over gehad wanneer hij zou komen :). Het was dus wel een verrasing dat hij er was! Maar we moesten nu toch wel opschieten met verven want we moesten klaar zijn voordat de kinderen zouden komen. En ja hoor, ook dat is ons gelukt! We waren net optijd zodat we nog alles op konden ruimen. We hadden alle dekens etc. in een hok gestopt zodat de kinderen ze niet zouden zien en we ze eerst konden verrasen met de fotolijstjes en de muurschilderingen! Laat de kinderen maar komen!
Yeeee, daar kwamen ze weer aanrennen, blij dat ze ons weer zagen (zondere te weten dat we al die spullen mee hadden). Ze liepen dus niets vermoedend naar binnen en zagen daar in een keer een muur met al hun foto's! Ze waren zo blij en dat was nog niet eens alles! Toen de meiden hun kamer binnen liepen was er nog een verrasing, de muurschildering. Ook hier waren ze zo blij mee! Toen iedereen was omgekleed en alles bewonderd had konden we beginnen met het volgende, de dekens en tandenborsteld etc. De kinderen gingen allemaal netjes zitten, wij gingen alle spullen halen. Voordat we gingen uitdelen wilden ze eerst nog even voor ons bidden en ons allemaal heel erg bedanken, hier kreeg ik al kippenvel van! Na drie weken lang wachten en al best vaak met deze kinderen gespeeld te hebben konden we nu eindelijk beginnen met uitdelen en ze nog blijer maken! De kinderen waren zooo blij, echt heel mooi! Na heel vaak te zijn bedankt en heel vaak afscheid te hebben genomen zouden we de kinderen nooit meer zien! Bye, bye, bye, bye!
Eenmaal weer terug op KIS moesten we wel een beetje opschieten want we moesten om kwart over 6 alweer in de bus zitten. Waarheen? Naar Jessica, een van de uitwisselingstudenten. Ze woont in de buurt bij KIS, we hebben daar met z'n allen gegeten. Haar moeder bleek heel goed te kunnen koken en dat hebben we vanavond zelf mogen beoordelen. En ja het is waar, het was zooo lekker! We hebben een gezellige avond gehad met z'n allen. We hebben een rondleiding gekregen door het huis (wat trouwens niet klein was :P). Het huis is echt heel mooi, heel groot en heeft een heel mooi uitzicht! Het staat boven op een berg en je kunt heel Kodaikanal zien, echt super!
Het was een super dag maar nu John hier is aangekomen komt het vertrek van KIS toch wel erg dichtbij! Super jammer natuurlijk maar ik weet zeker dat ook volgende week helemaal top gaat worden! Eerst morgen nog een dagje KIS!
Tot morgen!
Liefs Kim